poezie10

HET GIRAFJE DAT NIETS ZAG

Een gedichtje van M.G. Schmidt, dat aanzet tot denken? Wat er is te zien voor wie over de muur kan kijken? En wat kun je vermoeden, als je daar niet overheen kunt kijken? De drie wezeltjes hebben een rijke fantasie. Maar waar is die op gebaseerd? Het girafje zwijgt: het is een treurig zwijgen. Vanwaar die treurigheid?

Drie kleine wezeltjes en een girafje
gingen naar Hilvarenbeek, op een drafje.
En als ze langs een muurtje kwamen,
zeiden de wezeltjes alle drie samen:
Wat zou er achter dat muurtje zijn?
Zijn daar ook tulpen en rozemarijn?
Kijk eens, girafje, want jij kunt het zien.
Zijn daar ook blauwe konijntjes misschien?
En het girafje keek over de muren.
Daar stond hij heel erg lang te turen
en dan zei hij: NIETS.

Drie kleine wezeltjes en een girafje
liepen weer verder, heel hard op een drafje.
En als ze langs een schutting kwamen,
zeiden de wezeltjes alle drie samen:
Lieve girafje, kijk jij ’ns even,
wie zou er achter die schutting leven?
Daar zijn vast elfjes en koninginnen,
daar zijn vast mooie prinsesjes daarbinnen.
En het girafje, heel hoog op zijn benen,
stond dan te turen... en stond op zijn tenen
en dan zei hij: NIETS.

Zo ging het telkens en toen, na een poos,
werden de wezeltjes vreselijk boos,
en ze hebben na eventjes praten
’t arm girafje maar achtergelaten.
Drie kleine wezeltjes, zonder girafje
gingen naar Hilvarenbeek op een drafje
en als ze langs een muurtje kwamen,
zeiden de wezeltjes alle drie samen:
Achter dat muurtje is zooooveel te zien,
bloemen en prinsen en draken misschien...
En ze geloven het vast en stellig,
daarom is ’t leven voor hen zo gezellig.
Maar het girafje is achtergebleven
en dat staat nu heel z’n verdere leven
treurig te zwijgen
en denkt bij z’n eigen:
er was toch echt NIETS.

Annie M.G. Schmidt.

Naar de volgende pagina

Reactie? Zend een E-mail

Meer weten over deze website?
Ga terug naar de TITELPAGINA
of naar de INHOUD