ONRUST
Veel religieuze poëze ademt iets uit van geluk en vrede. Maar een Godservaring kan ook bedreigend zijn. Of verontrustend. Wie wordt aangesproken dient ook te reageren. Een boek over de wereldgodsdiensten draagt niet voor niets de titel 'Antwoord'; de gedachte daarachter is dat een mens altijd weer beseft met zijn leven te moeten antwoorden op de vraag naar de zin van het bestaan. Uit het volgende gedicht spreekt een aversie tegen dit appèl:

                           Iemand is onder ons gekomen
                           die ons spreken wil. Telkens opgeschrikt,
                           aan de jas getrokken, zacht geroepen, even aangetikt -
                           zien wij hem voor ons staan: hij spreekt, gebaart,
                           heeft, zo te zien,
                           iets mee te delen van gewicht.
                          
                           Daar wij echter
                           zijn taal niet verstaan en zijn optreden niet vertrouwen,
                           schudden wij hem af, de onruststoker,
                           de stiekeme gluiper.
                          
                           Frida Vogels, De harde kern 3.


Naar de volgende pagina

Reactie? Zend een E-mail

Meer weten over deze website?
Ga terug naar de TITELPAGINA
of naar de INHOUD


© "KERKWINKEL PNEUMATIKOON" 2013