Wat zien we:
Mensen zijn samen gekomen. Ze zitten met elkaar in een wankel,
maanvormig bootje - de boot van het bestaan. Je zou haast zeggen:
in het schemerduister, ware het niet dat in het centrum het
stralend witte zeil op een geheimzinnige manier het goddelijke
licht weerkaatst. Waar dat licht vandaan komt is raadselachtig.
Maar wel het overwegen waard. Wat is dat voor een licht?
Is het ons levenslicht? En wat is dat dan?
Ze zijn op onderweg. De varenden zijn op elkaar aangewezen.
Ze staan elkaar bij: of niet. Mogelijk hebben zij zich ooit
beraden op wat er nodig is voor onderweg. Wat is belangrijk?
Je kunt nu eenmaal niet alles meenemen. Maar het valt niet
mee om los te laten; afstand te doen; om te bedenken wat van
levensbelang is en wat je maar beter achter je kunt laten.
Zijn er op dit moment in je leven dingen die je misschien
maar beter over boord kunt kieperen?
Mogelijk hebben ze ook enige moment ook moed moeten
verzamelen: zo'n tocht over onpeilbare diepten van
water - dat is toch niet niks! Het is dan ook steeds
maar de vraag of zo'n broos scheepje wel bestand is
tegen de stormen. Voor je het weet ben je reddeloos
verloren. Ken je die angst?
Er zijn drie krachten in beeld, die je - door hun
verborgenheid - in het leven maar al te gemakkelijk
over het hoofd kunt zien, maar die niettemin essentieel
zijn: in de symboliek van de ikoon zijn dat: de dragende
kracht (van het water); de stuwende kracht (van de wind);
en de kracht die nodig is om met het roer de koers te volgen.
Het is goed te beseffen dat de wind, die de golven veroorzaakt
er ook voor zorgt dat de gang erin blijft. Zonder de wind is
ook het roer onbruikbaar.
Dit geeft te denken: wat ervaar je in jouw leven van een
dragende kracht? En wat is in jouw leven de stuwende kracht,
die maakt dat er processie is? En wat bepaalt de koers?
Wat is er richtinggevend?
Het leven gaat nooit over gebaande wegen; we spreken
dan wel van de levensweg, maar dat is altijd pas achteraf.
In feite is er nooit sprake van een gebaande weg die
uitkomt op een tevoren bepaalde bestemming. Dat wordt
op de ikoon op een indringende manier in beeld gebracht
doordat zelfs een horizon ontbreekt.
Als je goed kijkt zie je, dat het hele tafereel omlijst
wordt door rotsen: alles speelt zich af in een soort grot.
Ook die grot heeft een symbolische betekenis: de grot
verwijst naar de plek waar een mens wordt ingewijd in
het mysterie van het leven. De ruimte waar een mens
ontdekt, zoals de vlinder die uit ontpopt en zich
ontvouwt, wat zijn bestemming is. Heb jij al een
beeld van wie je moet worden, kunt worden?
Wat zien we nog meer: drie mannen. Je zou kunnen zeggen:
getuigen. Je zou ook kunnen zeggen: helpers. Talloze
sprookjes vertellen over drie helpers. Niemand redt
het zonder getuigen en helpers. Immers: worden we
ons niet pas bewust van onszelf door de blik die
anderen op ons richten? Door wat anderen met ons doen?
Tot slot: de ikoon heeft ook een boodschap: in het
centrum is, met goud omcirkeld, een heilige. Wat heilig
heet te zijn heeft een menselijke gestalte aangenomen.
Kun je het heilige herkennen: in jezelf? In anderen?
Hoe beïnvloedt dat je leven?
Reactie? Zend een E-mail
Terug naar de inhoud
Meer weten over deze website: ga terug naar
de TITELPAGINA
© "Ikonenatelier Bornholm" 2013