Wat zien we?

Drie gestalten rond een vierkant. Het vierkant verwijst naar de vier windstreken. Klaarblijkelijk gaat het om een metafysische ruimte die onze leefwereld omvat. In die leefwereld zit een opening, een venster. Wat we zien is louter duisternis. De drie gestalten zitten in het licht. De duisternis verwijst naar het land der blinden: geldt wellicht voor ons dat we leven in diepe duisternis?

Op de achtergrond komt het getal drie terug. We zien een berg: de wereldberg. Een boom: eeuwig groen. Symbool van leven. En een architectonisch object. De wonderlijke details maken het onmogelijk om uit te maken wat de functie van van dit bouwsel is. Maar de suggestie gaat ervan uit dat er een architect is.

Zou er een verband zijn tussen de drie gestalten en de drie symbolen op de achtergrond? Tussen de architect en de gestalte links? Tussen de levensboom en de gestalte in het midden? Tussen de berg en de gestalte rechts?

Op het vierkante vlak staat een schaal, met daarin een lam. Het suggereert dat er sprake is van een maaltijd. En van verbondenheid. Met elkaar vormen de drie gestalten een gemeenschap: zij delen de maaltijd.

De maaltijd is niet overvloedig. De ikoon zegt: dit is een symbolisch maal. Symbolen verwijzen, en brengen zo twee onzichtbare werkelijkheden bij elkaar: de 'aanwezige' werkelijkheid en de werkelijkheid waarnaar alleen gewezen kan worden; de 'binnenwerkelijkheid' en de 'buitenwerkelijkheid'. Het 'onder ons' en het 'buiten ons'. Het aanwezige en het betekende.

De ikoon zegt: wat er is gebeurd en wat hier present gesteld wordt verbindt ons. Verbindt ons in de ruimte van de liefde.

De gestalten hebben vleugels, zoals woorden: zij hebben een boodschap. Wat zou die kunnen zijn? Valt er iets af te lezen uit de taal van hun handen? De handen laten zien, dat allen betrokken zijn op het centrum; op de schaal in het midden, met het lam.

Als kijker wordt je uitgenodigd om binnen te komen, binnen de kring te treden en deel te krijgen aan deze tafelgemeenschap.

© "Ikonenatelier Bornholm" 2013