Wat zien we?
Een mens: hij staat in het centrum: als een verbinding tussen hoogte en diepte; hij staat in de stroom. De levensstroom. Zonder vaste grond onder de voeten. Waar ontspringt de stroom? De ikoon zegt: in de hoogte; hoog in het gebergte. De mens staat met zijn rug gekeerd naar de bron: in de stroom van de tijd. Hij staat tussen oorsprong en bestemming.

Zijn bestemming? Wat is dan zijn bestemming? De ikoon geeft daar geen antwoord op. De ikoon zegt: hier, nu! Daar komt het op aan. Alles hangt af van waar de mens zich door laat leiden; waardoor hij zich laat inspireren.

De mens staat ook tussen twee oevers: enerzijds is daar een oever met bezorgde, biddende engelen; aan de andere zijde een profetische gestalte. Het is alsof deze gestalte met zijn armen een verbinding wil leggen tussen de vogel - boven in het beeld - en de mens.

Wat is dat voor een vogel? De vogel is in veel culturen een boodschapper; een boodschapper afkomstig uit een andere hogere werkelijkheid; een boodschapper van goden. De bijbel vertelt over Noach, die een duif loslaat: omdat hij wil weten of er ergens vaste grond grond is, een plaats is om er te wonen.

De ikoon laat zien dat die vogel een tegenhanger is van dat andere dier: de slang, daar beneden in het beeld; dat ambivalente dier dat twijfel zaait, sceptisch is, halve waarheden verkondigt. De ikoon zegt: de mens staat in dat spanningsveld tussen verlangen naar houvast en beangstigende twijfel? Wat wint het? Waardoor laten we ons leiden?

De ikoon laat zien dat de mens, daar in het midden van de stroom, kwetsbaar is. Zoals een lam. In de werkelijkheid, zoals die zich aandient - in de wereld van vandaag de dag loopt het slecht af met de blanke onschuld; met mensen die weerloos zijn en geen vuile handen maken; die wit zijn als wol. Zij worden afgeslacht, opgeofferd. Zij zijn de prijs, die betaald wordt door hen die verleid worden door de slang.

De ikoon vraagt: wat betekent dit voor jou?

© "Ikonenatelier Bornholm" 2013