"Het licht weerspiegeld"

foto: Kerkwinkel

BESCHOUWINGEN

De onderstaande beschouwingen zijn voortgekomen uit verwondering: over de samenleving, de heersende cultuur, persoonlijk geloof en inzichten - zoals die veranderen in de loop van een mensenleven. Je probeert bewust te leven, bevraagt elkaar en leert elkaar kennen - tot op zekere hoogte. Maar veel blijft ongezegd, is misschien ook wel onzegbaar als gevolg van de ontoereikendheid van de taal. De mens zit nu eenmaal gevangen in een eigen belevingswereld - vol indrukken, emoties en herinneringen. En al reizend door de tijd zoek je antwoorden op de grote levensvragen. Wat waar is? Wat is werkelijk? Wat is echt? En vooral ook: wat bezielt ons? Kentheoretisch zijn het de volgende vragen fundamenteel:

De verschillende beschouwingen overlappen elkaar ongetwijfeld en zullen nu en dan met elkaar in tegenspraak zijn. Juist paradoxen zijn kenmerkend voor het onbegrijpelijke. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een mens in tegenspraak leeft met zichzelf wanneer hij ontdekt, dat er twee onderscheiden vormen van weten zijn die beide bestaansrecht hebben: een weten dat voortvloeit uit onze behoefte om de werkelijkheid te verkennen en te onderzoeken en dat uitmondt in het rationeel wetenschappelijlke denken; en een weten dat berust op openbaring: dat gewekt wordt door wat er van buiten op ons afkomt, ons raakt, emotioneert, ontroert, en ons soms zelfs lijkt uit te tillen boven de beleving van tijd en de ruimte.

Al de onderstaande beschouwingen cirkelen om het niets een woord voor datgene, waar we eigenlijk geen woorden voor hebben. Een woord voor 'een gat in het netwerk van de taal'. Anderen gebruiken daarvoor wellicht het woord Licht, of God, of het onzichtbare licht. Maar het niets is wat minder beladen en doet recht aan het gegeven dat we er dagelijks mee te maken hebben.